اعلامیه مطبوعاتی
حل مشکلات اقتصادی افغانستان بدون تطبیق همه‌جانبه‌ی اسلام
و رویکار آوردن اقتصاد اسلامی ناممکن است

امارت اسلامی کنفرانس اقتصادی یک روزه را با اشتراک نماینده‌های۲۰ کشور به گونه حضوری و۴۰ کشور به شکل آنلاین برگزار نمود. هدف از این کنفرانس بررسی مشکلات اقتصادی افغانستان در بخش‌های مختلف و ارائه راه حل‌های مناسب برای رفع این مشکلات بیان شده است. دفتر مطبوعاتی حزب‌التحریر ـ ولایه افغانستان نکات ذیل را در مورد اقتصاد افغانستان قابل ذکر می‌داند:
 یکم: مشکلات سیاسی و اقتصادی افغانستان در چارچوب مرزهای فعلی آن قابل حل نیست. افغانستانِ معاصر به گونه‌ای از سوی قدرت‌های بزرگ در قرن نزدهم میلادی شکل داده شده تا همواره وابسته به این قدرت‌ها بوده و قابل کنترول باشد. استعمارگران با امضای معاهدات مختلف افغانستان را به یک کشور محصور به خشکه مبدل ساختند و از دسترسی به بحر محروم نمودند. به همین دلیل افغانستان در جغرافیای کنونی و ساختار فعلی حکومت‌داری نمی‌تواند از لحاظ سیاسی و اقتصادی مستقل گردد. افغانستان تنها در وحدت با پاکستان و آسیای‌میانه به یک دولت قدرت‌مند مبدل خواهد شد. وحدت سرزمین‌های اسلامی نه تنها از لحاظ شرعی یک مکلفیت بالای مسلمانان است، بلکه از لحاظ واقعیت جیوپولتیک نیز به نفع مسلمانان منطقه می‌باشد.
دوم: نظام اقتصادی جزء لاینفک نظام اسلام است. نظام اقتصادی در اسلام نظام بازار آزاد، سوسیالیستی، مختلط و امثالهم نیست، بلکه یک نظام اقتصادی متفاوت از سایر نظام‌ها است که استوار بر عقیده اسلامی و احکام شرعی می باشد. اصل اساسی در اقتصاد اسلامی رفع احتیاجات اولیه هر انسان از قبیل: غذا، کالا و مسکن و توزیع عادلانه ثروت می‌باشد. مکلفیت دولت اسلامی فراهم نمودن یک زندگی آبرومندانه برای اتباعش بدون مدنظر گرفتن نوعیت نژاد، قوم، دین آنها می‌باشد. متأسفانه تا هنوز نظام اقتصادی امارت اسلامی مبهم می‌باشد و تحرکات اقتصادی آن نیز برمبنای قوانین و ساختارهای حکومت فاسد قبلی صورت می‌گیرد. در حالی‌که تأسیس یک دولت مشروع اسلامی و تطبیق اقتصاد اسلامی از مهم‌ترین مکلفیت‌های رهبران حاکم فعلی است.
 سوم: لازمه‌ی یک اقتصاد قوی قطع کردن دست سازمان‌های بین‌المللی مانند: ملل متحد، بانک جهانی، صندوق بین‌المللی پول و سازمان تجارت جهانی است. در موجودیت این سازمان‌های استعماری مسلمانان هرگز پیشرفت واقعی نمی‌داشته باشند. هرچند این سازمان‌ها تحت نام کمک‌های بشردوستانه حضور خود را توجیه می‌کنند، ولی رسیدگی به امور مردم و حل مشکلات آنها، مسئولیت دولت است، نه سازمان‌های بین‌المللی. فعالیت مؤسسات بین‌المللی از یک‌سُو مشروعیت امارت اسلامی را در حل مشکلات مردم زیر سوال می‌برد و از سُوی دیگر یک ساختار موازی را در رعایت امور مردم ایجاد می‌کند. واقعیت موسسات و سازمان‌های بین‌المللی این است که آنها بازوان توان‌مند و نوعی از سلاح نرم استعمارگران غربی می‌باشند که توسط کارهای به ظاهر خیرخواهانه اهداف استعماری را تعقیب می‌نمایند.
چهارم: اسلام، وابستگی سیاسی و اقتصادی دولت اسلامی را به هر کشور دیگری ممنوع قرار داده است. بناء برای رفع معضل واردات و وابستگی بیرونی دارای سیاست خودکفایی و صنعتی سازی می‌باشد. اساس این سیاست صنعتی بالای جهاد و حمل اسلام استوار است. بدون شک برای رسیدن به خودکفایی و تولیدات صنعتی نیاز به زیرساخت‌های تعلیمی و تحصیلی، آموزش‌های فنی و فراهم سازی زمینه تحقیقات می‌باشد که بایست توجه ویژه‌یی بدان مبذول گردد. در حالت کنونی افغانستان و منطقه دارای مواد معدنی وافر و نیروی کار جوان می‌باشد که سیاست صنعتی سازی را تسهیل می‌کند. این سیاست، اقتصاد را از یک اقتصاد متکی بر مالیات نیز نجات می‌دهد که فشار آن را مردم فقیر متحمل می‌گردد.
پنجم: پشتوانه پول در اسلام طلا و نقره است. دولت اسلامی باید بر اساس ثروت حقیقی که همانا طلا و نقره است، پول چاپ نماید. دلیل آن این است که احکام شرعی اسلام تنها طلا و نقره را به حیث پشتوانه تعیین نموده است. الله سبحانه و‌تعالی نصاب زکات را تنها بر طلا و نقره واجب کرده است. در حال حاضر، پشتوانه پول افغانی، دالر می‌باشد. این مسئله نه تنها منجر به وابستگی اقتصاد افغانستان به امریکا و غرب شده، بلکه بیشتر از آن منجر به ایجاد تورم و بی‌ثباتی پول افغانی نیز گردیده است. ما شما را به سوی نظام و پالیسی‌های اقتصادی فرا می‌خوانیم که برگرفته شده از ادله شرعی می‌باشد که از یک‌طرف منجر به رضایت الله سبحانه ‌و‌تعالی گردیده و از طرف دیگر مشکلات عملی اقتصادی نیز در پرتوی آن حل می‌گردد.

﴿وَعَسَى أَن تَكْرَهُواْ شَيْئًا وَهُوَ خَيْرٌ لَّكُمْ وَعَسَى أَن تُحِبُّواْ شَيْئًا وَهُوَ شَرٌّ لَّكُمْ وَاللّهُ يَعْلَمُ وَأَنتُمْ لاَ تَعْلَمُونَ﴾ [بقره:۲۱۶]
و بسا چیزی را خوش ندارید و آن برای شما خیر است وبسا چیزی را دوست دارید و آن برای شما شر است و الله (مصلحت شما را در همه امور) می‌داند و شما نمی‌دانید.
دفتر مطبوعاتی حزب‌التحریر-ولایه افغانستان