وقتی پیامبر (ص) به دنیا آمد، کاخ کسرا لرزید و آتشکدهی فارس خاموش شد. این اتفاق، پیامی سیاسی به جهانیان بود؛ مبنی بر اینکه با ظهور حق، حکومتهای باطل دچار تزلزل و نابودی میشوند. پیام او (ص) شکستن هر قدرت ستمگری بود که در مسیر اسلام و حاکمیت جهانی آن قرار میگرفت. برای همین بود که از آغاز دعوت، دشمنان از هیچ تلاشی برای متوقف کردن او (ص) دریغ نکردند. حتی آنان ائتلاف کردند و مسلمانان را تحریم نمودند؛ تحریمی که سه سال طول کشید. در این مدت، مسلمانان حتی مجبور به خوردن برگ و پوست حیوانات شدند و صدای نالهی گرسنگان تا مسافتهای دور شنیده میشد.
ائتلافکنندگان امیدوار بودند که با این تحریم، مسلمانان را از اهداف و مبارزاتشان منصرف کنند. اما مسلمانان استوارتر از آن بودند که تحریم، ترس از فقر یا مرگ، آنها را از موضعشان پایین آورد. تحریمها شکسته شد و مسلمانان به راه خود ادامه دادند تا اینکه در طی چند سال به قدرت رسیدند و دولتی تاسیس کردند. در همان سالهای اولیه، فرمان جهاد نازل شد؛ جهادی که هیچ مرز جغرافیایی نمیشناخت و توقفناپذیر بود. این در حالی بود که تعداد مسلمانان به هزار نفر هم نمیرسید، اما دشمنان در همه جا حضور داشتند. حتی مسلمانها شبها از ترس دشمن با شمشیر میخوابیدند.
وقتی فرمان الله متعال برای جهاد و نصرت دین الله متعال رسید، مسلمانان بهانهای برای کنار کشیدن نیافتند، زیرا به دشمن وعدهی مصونیت نداده بودند. آنها نگفتند که تعداد ما کم است یا دشمن قویتر است. نگفتند که این برخلاف واقعیتهای موجود است و از ترس از دست دادن قدرت، با دشمن سازش نکردند. بدون تردید، در مدت کوتاهی قدرت شان گسترش یافت و به دروازههای امپراتوریهای بزرگ روم و فارس رسیدند.
وقتی به قدرت رسیدند ایمان مسلمانان به نصرت الله متعال بیشتر شد. به همین دلیل، هرگز در برابر نظم جهانی تسلیم نشدند و از دشمن کمک نخواستند، زیرا نشر اسلام از طریق جهاد را وظیفهی بزرگ خود میدانستند و غالب شدن اسلام بر تمام ادیان و نظامها را رسالت خویش تلقی میکردند. آنها میان رضایت الله متعال و رضایت دشمنان او، رضایت الله را انتخاب کردند و از تهدیدهای فقر و تحریم نترسیدند. چرا که تنها شیطان است که وعدهی فقر و شکست میدهد، و مؤمنان از چنین وسوسههایی به الله متعال پناه میبرند؛ او که بر همهی امور غالب است. مسلمانان، همچون ما انسان بودند اما در هر شرایطی به الله متعال و نصرت او ایمان داشتند. برای همین بود که رسول الله (ص) صدا میزدند: "متوقف نشوید، زیرا بهشت زیر سایه شمشیرهاست." همین ایستادگی آنها بود که الگویی شد و برای قرنها باقی ماند. قدرت کسری منهدم شد، امپراتوری روم به زمین خورد و نشانه های روز تولد پیامبر (ص) به حقیقت پیوست، اما امروز این امت در حالی از میلاد پیامبر (ص) حرف میزند که از خلافت محروم است و بر ویرانههای قدرت و عظمت گذشتهی خود نشسته است. این امت زمانی از تولد پیامبر (ص) می گوید که امروز قصر سفید مداین شکسته است اما قصر سفید واشنگتن باداری می کند.
ای بت شکن به قصر دل ما سری بزن
کسرا بریز و خیمه ی پیغمبری بزن